Çanakkale'de yaşayan ayakkabı tamircisi Mehmet Rüzgar, arkadaşlarıyla başlattığı bir sohbet sonrası askıda ayakkabı uygulamasını başlattı.
58 yıldır bu meslekle iç içe olan Rüzgar, evinde kullanmadığı ayakkabısı olan ya da tamir edilince düzelecek az kullanılmış ayakkabısı bulunan kişilerle bu fikrini paylaştı.
Gönüllü olarak başlattığı kampanyada ayakkabıları tamir eden ya da toplayan Rüzgar, hem sürdürülebilirlik hem de dayanışma açısından güçlü olan bu kampanyanın Türkiye'nin farklı yerlerinde de başlamasını istiyor.
Askıda ekmek ve yemek kampanyalarından ilham aldığını söyleyen Rüzgar şu ifadelere yer verdi:
"Askıda ayakkabı diye başladık. Askıda ekmek, askıda yemekten buralardan yola çıkarak biz bu askıda ayakkabı muhabbetini başlattık. Şimdi giyicilerin ayakkabıları numaraları uymuyor, rengi uymuyor, evde atacaklar atamıyorlar, verecekleri ulaştıracakları kimse bulamıyorlar. Biz bunları alalım tamirleri varsa ufak tefek, tamirlerini yapıyorum ücret almadan. Sonra numaralandırıyoruz, askıya koyuyoruz. Ayakkabılar için gelenler, numarasını söylüyor, alıyor ayakkabıyı gidiyor"
Kampanyayı sosyal medya hesapların üzerinden yaygınlaştırdıklarını belirten Rüzgar şu bilgileri kaydetti:
"İzmir, Adana, Ankara gibi yerlere ulaştırdık. Sosyal medyadan paylaşım yapıyoruz, oradan diyorlar işte 'ben 41 numara giyiyorum', '37 numara giyiyorum' elimizde olan ayakkabıyı biz kargo yapıp gönderiyoruz. Kargo ücreti kendilerine ait, kargo ücretlerini karışmıyorum. Böyle bir şey yaptık, çok güzel bir geri dönüş aldık. Şu anda elimde sahibini bekleyen 60 çift kadar ayakkabı var. Pazartesi günü de 20 çift kadar daha ayakkabı gelecek. Arkadaşlar haber veriyorlar, getiriyorlar. Biz de bu işe başladık ama çok güzel verim aldık, biz bu işten memnunuz."
Başlatılan bu uygulamanın örnek teşkil ettiğini söyleyen Rüzgar, şu ifadelere yer verdi:
"Her türlü evde kullanmadığınız eşyaları bu şekil bizim gibi uğraşan arkadaşlara ulaştırsınlar. İllaki çıkacaktır bizim gibi insanlar. Bu şekilde askıda ayakkabı muhabbetini biz başlattık, tek sanıyorum kendimi. Başka şehirlerde de çıkabilir. Yani eğer evde kullanmadığınız her türlü ürünü bu şekilde geri dönüştürülürse çok güzel bir verim alınacaktır. Yani işte ekonomik durumu belli insanlar alamıyorlar, ayakkabılar pahalı. Tamir ettirecekler burada. Öğrenci çok, öğrenciler geliyor buraya. Ayakkabı tamir ettirecekler, ayakkabını tamir edilecek yeri yok yani. Yapılacak masrafa yazık, ben uğraşıyorum işçiliğe yazık. Kız giyemeyecek, erkek de öğrenci de giyemeyecek. Ben buradan sağlam giyecek bir şekildeki ayakkabıları veriyorum. Kendileri bana dua ediyor. Bu şekil çalışmalarımız devam edecek, geri dönüşüm gibi."
